အလင္းေရာင္မဲ.
ေမွာင္မိုက္ေသာအခန္းထဲမွာကြ်န္ေတာ္တို႕ ေနထိုင္ၾကတယ္။တစ္ေယာက္နဲ.တစ္ေယာက္
အျမင္ေတြကမႈန္၀ါး၀ါး မြန္းက်ပ္စြာကြ်န္ေတာ္တို.ေနထိုင္ၾကတယ္။မင္း………စိတ္ညစ္ေနလား
လာ………..ဒိံကိုႀကိဳက္တာယူသံုး
အားလံုးကေပ်ာ္စ၇ာခ်ည္းပဲဒိံအခန္းက်ဥ္းက်ဥ္းေလးမွာကြ်န္ေတာ္တို.ေနထိုင္ျကတယ္။အျပင္မွာ
ဘာ၇ိွလဲမစဥ္းစားနဲ.ေအးခ်မ္းမႈအျပည္.နဲ. လိုတရဗိမာန္တစ္ခုကြ်န္ေတာ္တို.
အေပါက္ေဖာက္ျပီးေခ်ာင္းျကည္.တယ္အား………….အလင္းေရာင္ဆိုတာ
တယ္မ်က္စိေညာင္းတာပဲ………….ဒါ.ေျကာင္.လူျကီးေတြက သင္ေပးထားတာ"ငါ့အခန္းသည္သာ
ငါ့ကမာ(ဘာ)
……………အျခားဘာမွမရွိ
။"လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ယဥ္ေက်းမႈ ငါတို႔ထြင္ခဲ့ဂ်င္းေဘာင္းဘီ နဲ. ဆံပင္ရွည္
ေရႊေရာင္နဲ႔နားကြင္းဒါလား…………………ငါတို႔ Revolutionဒါလား…………………ငါတို႔
Identityအလားကားပါကြာ………သႀကၤန္အေျမုာက္၊ ကိ်ဳက္ထီးရုိးေသနတ္အနာဂတ္မဲ့ ေပါ့ပ်က္
အေပ်ာ္မက္ ေတြပါတဲ့ကဲ့ရဲ့မႈေတြေအာက္မွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြျကားမွာေနာက္က်ိ ခက္ခဲစြာကြ်န္ေတာ္တို.
ေနထိုင္ျကတယ္။အဆိုးနဲ.အေကာင္းဒြန္တြဲေနတာမပာုတ္ဘူး………………..အဆိုးခ်ည္းပဲကြ်န္ေတာ္တို.အတြက္
အေကာင္းမရွိအေညာင္းမိတဲ့ သည္ကာလမ်ားလုပ္နိုင္စြမ္း (ability)
နဲ.အခ်ိန္ကိုကြ်န္ေတာ္တို.မ်ား
အၿခားကိုေရာင္းစားခဲ့ၾကလူငယ္က႑ကပ်က္ၿပား…………ကေလးဆိုးၾကီးအတိုင္းကြ်န္ေတာ္တို.ေနထိုင္ၾကတယ္ကြ်န္ေတာ္တို.ေနထိုင္ၾကရတယ္……….ဗ်ာ။
Written by Ko hein
No comments:
Post a Comment